نقد فیلم ناسور (ساخته کیانوش دالوند در سال 1394)

پلاستیک بصری فاقد استاتیک روایی 

«ناسور» به عنوان تازه ترین اثر کیانوش دالوند، همانند اثر پیشین او یعنی «رستم و سهراب»، برجسته ترین ویژگی اش را از خوش قریحگی تصویری، سلیقه ی بصری و خلاقیت در چگونگی نمایش موقعیت ها می گیرد؛ از نقاشی، رنگ بندی و جلوه آرایی قاب متناسب با جنس و لحن موقعیت ها گرفته تا پلاستیک آشنایی زدایانه ی تصاویر، ایده ی بصری عدم نمایش کامل چهره ی آدم ها، تازگی لحن و بیان و گفتار محاوره ای برخی آدم های فیلم و طراحی و چیدمانی که چه در حرکت، چه در انتخاب نماها و تصاویر و چه در تدوین، برای نمایش موقعیت ها بکار گرفته می شود.